شناسايي وضعيت تلفيق فناوري هاي هوشمند در كلاس درس معلمان مناطق روستايي

پژوهش حاضر با هدف شناسايي چالش ها و مشكلات معلمان مناطق روستايي در به كارگيري فناوري هاي هوشمند در كلاس درس انجام گرفت. رويكرد پژوهش كيفي است كه با استفاده از روش پديدارشناسي توصيفي انجام گرفته است. جامعه پژوهشي شامل معلمان دوره ابتدايي شهرستان ملاير شاغل به تدريس در سال تحصيلي 1403_1402 بود. روش نمونه گيري از نوع هدفمند بود به اين صورت كه معلماني با سابقه ي بيشتر از 5 سال تدريس و داراي مدرك رشته هاي علوم تربيتي انتخاب شدند. در نهايت با انجام 15 مصاحبه با معلمان، اشباع داده حاصل شد. براي جمع آوري داده ها از مصاحبه نيمه ساختارمند استفاده شد. به منظور تجزيه و تحليل داده هاي جمع آوري شده، از روش تحليل مضمون استفاده شد. نتايج تحليل داده ها در نهايت منجر به شناسايي 5 چالش از قبيل: نبود فناوري هاي هوشمند، تعريف نشدن و دقيق نبودن بودجه تجهيزات آموزشي ، محدوديت دسترسي معلمان به اينترنت، انگيزش پايين و نبود نگرش مثبت معلمان نسبت به تلفيق فناوري در تدريس، كمبود دانش لازم نسبت به فناوري هاي هوشمند شد. يافته هاي اين پژوهش مي تواند در تصميم گيري و برنامه ريزي براي آماده سازي معلمان در زمينه ي تلفيق فناوري هاي هوشمند در مدارس روستايي هدايتگر باشد.