نانوبيوسراميك ها و بررسي كاربردهاي آنها به عنوان مواد ايمپلنت در پزشكي

Nanobioceramics and their applications as implant materials in medicine

امروزه سراميك ها، به دليل خواص مكانيكي و حرارتي عالي مانند استحكام، درجه حرارت بالا، سختي، وزن، انبساط پايين و غيره، به عنوان مصالح ساختاري مورد استفاده قرار مي گيرند. دستاوردهاي نوين در تمامي علوم، در واقع رويكردي براي توليد محصولات مورد نياز انسان است. مواد زيست‌سازگار، مسير تحول و رشد خود را مديون فناوري نانو است. هم اكنون گستره هائي از دانش و فناوري هائي از پزشكي، داروسازي، مهندسي ژنتيك تا صنايع نظامي، الكترونيك، خودرو و حتي لوازم بهداشتي و آرايشي تحت تأثير نانوفناوري قرار گرفته اند. بيوسراميك ها يا سراميك هاي زيستي دسته اي از مواد سراميكي هستند كه براي درمان بيماري و صدمه هاي وارد به بدن و ترميم اعضاي سايش يافته به كار مي روند.كاربردهاي آن ها با سيستم اسكلت بدن، استخوان ها، دندان ها، مفاصل و بازسازي يا بسط بافت نرم و سخت مرتبط است. كاربرد عمده اين مواد به عنوان ايمپلنت (كاشتني) در مهندسي بافت استخوان به ويژه در زمينه هاي جراحي، ارتوپدي و دندان پزشكي مي باشد. از جمله مواد بيوسراميك مي توان به كلسيم سيليكات هاي پايه سراميكي و فسفات هاي كلسيم (هيدروكسي آپاتيت و بتا تري كلسيم فسفات) اشاره كرد. امروزه، نانوكامپوزيت هاي سراميكي زيستي به دليل ويژگي هاي منحصر به فرد مانند زيست فعالي، توانايي جذب بالا، زيست سازگاري بالا و استحكام مكانيكي بسيار مورد توجه قرار گرفته اند.