بررسي ارتفاع بحراني دود در استفاده از روابط جبري سامانه كنترل دود آتريوم با استفاده از ديناميك‌ سيالات‌ محاسباتي

Critical Smoke Height Analysis by Using Atrium Smoke Control System’s Algebraic Equations Using CFD method

استفاده از سيستم مديريت دود در ساختمان‌هايي با فضاي بسته مانند رستوران‌ها، سالن‌هاي بدنسازي، لابي‌هاي هتل وآتريوم‌ها مي‌تواند شرايط مناسبي را براي تخليه افراد ايجاد كند؛ زيرا عملكرد مناسب اين سيستم‌ها در هنگام آتش‌سوزي باعث هدايت دود و گازهاي داغ ناشي از آتش‌سوزي، در مسيرهاي از پيش طراحي‌شده به بيرون مي‌شود. در سامانه كنترل دود آتريوم روابطي كه براي حجم دود توليد شده توسعه يافته‌اند، فرض بر ازدياد نيروي شناوري است و براي استفاده از آن لازم است كه دماي پلوم دود حداقل 2.2 درجه سانتي‌گراد بيشتر از دماي محيط باشد. در اين پژوهش ابتدا با استفاده از روابط حجم دود توليد شده و در نظر گرفتن يك ارتفاع بحراني حجم دود محاسبه و سپس دماي لايه دود محاسبه شده و دماي لايه دود به دست آمده با دماي محيط مقايسه شده و اين سعي و خطا تا جايي ادامه مي‌يابد كه اختلاف دماي بين لايه دود و محيط 2.2 درجه سانتي‌گراد باشد. در اين پژوهش ارتفاع بحراني براي نرخ حرارت آزاد شده 500 كيلووات تا 10000 كيلووات محاسبه شده است و نمودار نرخ انتقال حرارت بر اساس ارتفاع بحراني به دست آمده است. منظور از ارتفاع بحراني ارتفاعي است كه نمي‌توان زماني كه ارتفاع آتريوم از ارتفاع بحراني بيشتر باشد از روابط حجم دود توليد شده استفاده كرد. در ادامه به منظور صحت نتايج به دست آمده، نرخ حرارت آزاد شده 500 كيلووات براي به دست آوردن ارتفاع بحراني مدل‌سازي شده است. به اين منظور 5 سنسور دما در ارتفاع بحراني 30.8 متر جانمايي شده است. محدوده اندازه‌گيري شده دما حداكثر تا 3 درجه سانتي‌گراد مي‌باشد. به طور كلي مي‌توان نتيجه گرفت در ارتفاع‌هاي بالاتر از ارتفاع بحراني دما كمتر از 2.2 درجه سانتي‌گراد بوده و ديگر نمي‌توان از روابط جبري ارائه شده درAshrae و هندبوك كنترل دود استفاده نمود.