خوشه بندي مناطق شهري مشهد بر اساس فاكتورهاي فراواني حريق و حوادث ، جمعيت و مساحت با استفاده از الگوريتم دسته بندي K-Means

Clustering of urban areas of Mashhad based on the factors of frequency of fire and accidents, population and area using K-Means classification algorithm

امروزه در ارزيابي كيفيت زندگي در شهرها مقوله ايمني يكي از شاخص‌هاي مهم تلقي مي‌شود. فضاي عمومي شهري به دليل خصوصيات خاص خود در معرض انواع تهديدهاي ايمني قرار دارد. بهبود ايمني شهري يك هدف مهم در توسعه شهري با حفظ كاركردهاي فعلي شهرها است و شناسايي و كنترل عوامل ريسك ايمني فضاهاي عمومي شهري به لحاظ نظري و عملي از اهميت بالايي برخوردار است. بررسي داده هاي مربوط به حوادث آتش سوزي گذشته و تعيين فراواني وقوع حريق و حوادث در محيط هاي مختلف ، تجزيه و تحليل عوامل موثر بر فراواني حريق و حوادث در هر محيط، تحليل مكان وقوع حريق ها و حوادث و فراواني وقوع آنها در سطح شهر و همچنين زمان رسيدن ماموران آتش نشاني به محل حادثه و تلاش در جهت كاهش آنها، از مهم ترين مسايل در زمينه پيشگيري از وقوع و بهبود اثربخشي خدمات امدادرساني و كاهش تلفات و خسارات مي باشند. تحقيق حاضر با هدف دسته بندي 13 منطقه مختلف شهر مشهد بر اساس سه فاكتور مهم فراواني حريق و حوادث شهري ، جمعيت و مساحت مناطق شهري صورت گرفته است. جامعه آماري تحقيق داده هاي جمعيت و مساحت مناطق مختلف شهر مشهذ و نيز داده هاي حريق و حوادث شهر مشهد طي سالهاي 1397 تا 1400 بوده كه در بازه زماني فوق بالغ بر 84000 داده ي آماري مي باشد كه از اين تعداد عمليات بالغ بر 36000 عمليات مربوط به اطفاي حريق و بالغ بر 48000 عمليات نيز مربوط به حوادث مي باشد . جهت تحليل داده هاي تحقيق از نرم افزار SPSS و روش آماري خوشه بندي K-Means استفاده گرديد. نتايج تحقيق نشان مي دهد كه با انتخاب 3 خوشه جهت دسته بندي مناطق شهر مشهد ، در خوشه 1 ، هشت منطقه و در خوشه 2 فقط يك منطقه و در خوشه 3 چهار منطقه قرار ميگيرند. قرار گرفتن منطقه 2 شهرداري در يك خوشه مجزا نشان دهنده اهميت اين منطقه مي باشد .