تمدن دريايي و جهت­ دهي به ژئوپليتيك قرن پانزدهم

در متن بيانيه گام دوم انقلاب اسلامي به ظرفيت­هاي استفاده نشده از دريا اشاره شده است؛ از طرفي تاكيد بر تمدن سازي در گام دوم انقلاب شده است. از طرفي در طول تاريخ دريا همواره عرصه‌ تمدن ساز بوده است و كشورهايي كه دسترسي به دريا و توان استفاده از آن را داشته‌‏اند از ظرفيت­هاي تمدني دريا استفاده كرده اند. در همين راستا محقق با هدف تبيين جايگاه ژئوپليتيك دريا به تبيين تمدن دريايي و اهميت آن درجهت دهي به ژئوپليتيك قرن 15 پرداخته است. با تغيير پارادايم توسعه، ازكلاسيك به نوين، توسعه پايدار تبديل به اركان اصلي توسعه در هر كشوري مطرح مي­باشد.در اين ميان افزايش آگاهي مسئولين، خبرگان و مردم جامعه نسبت به اهميت دريا و تمدن دريايي يكي از مهمترين مولفه­هاي كليدي و اثرگذار بر ژئوپليتيك مي­باشد. لذا كشورهاي كه با دريا ارتباط دارند؛ از دريا به عنوان يك مولفه اصلي در توسعه پايدار استفاده نموده اند، اما كشور ايران نتوانسنه از نقش و جايگاه دريا در ابعاد توسعه استفاده مطلوب نمايد. به عبارتي آنچه در برنامه­هاي پنج ساله توسعه كشور مغفول مانده مسئله جايگاه و نقش دريا در توسعه و توسعه پايدار كشور دريايي ايران و همچنين وزن ژئوپليتيك ايران مي­باشد. اين مقاله به بررسي تمدن دريايي در تمدن سازي گام دوم و در جهت دهي به ژئوپليتيك قرن 15 مي­باشد.