جايگاه ناوگان زيرسطحي در توسعه و تثبيت تمدن دريايي

توجه به دريا از ديرباز مورد توجه قدرت­هاي سلطه گر بوده است و از اين بستر به عنوان محملي براي توسعه قدرت دريايي و ايجاد برتري نسبي در مناسبات منطقه­اي و بين­المللي بهره برده­اند. در اين بين كشورهاي اسلامي و به ويژه ايران، با وجود عقبه قوي در برتري دريايي در عصر هخامنشيان و امپراطوري عثماني، در قرن­هاي اخير از اين نعمت خدادادي به خوبي بهره­مند نبوده­اند. در سال­هاي اخير و پس از مطرح شدن راهبرد لزوم حضور ايران در درياهاي آزاد از سوي مقام معظم رهبري (مدظله العالي)، انجام ماموريت­هاي برون مرزي نيروي دريايي ارتش جمهوري اسلامي ايران براي پاسخگويي به اين فرمان، اقتدار دريايي ايران در برون مرز را دوچندان نموده است. اين اقتدار، زمينه ساز توسعه تمدن اسلامي و به ويژه تمدن دريايي است كه در سال­هاي اخير بارها و بارها مورد تاكيد معظم له بوده است. لذا اين پژوهش به نقش ناوگان زيرسطحي در توسعه و تثبيت تمدن دريايي مي­پردازد. به اين منظور پس از تعريف مفاهيم مربوطه، دوران بازيابي اقتدار دريايي ايران با بررسي وضعيت موجود و مطلوب ايران در اين حوزه مورد بررسي قرار مي­گيرد. در انتها، معماري نوين رزم دريايي در سخنان مديران ارشد و فرماندهان ميداني مورد واكاوي قرار گرفته و نتيجه گيري ارائه مي­گردد.