تبيين عملكرد مقتدرانه نيروهاي دريايي در حمايت از مرزنشينان و تأثير آن بر كاهش مخاطرات مرزي با ديدگاه انسجام ملي و اعتلاي تمدن دريايي (مطالعه‌ي موردي: ساكنان ساحل اروندرود)

براي رسيدن به زندگي بهتر استفاده درست از امكانات محيطي لازمه رسيدن به زندگي بهتر استفاده درست از امكانات جغرافيايي است. هر چند كه تاريخ، تمدن ايران را تمدني متكي بر خشكي نشان مي‌دهد اما در حال حاضر براي آنكه بتوان در جهان امروز با اقتدار زندگي كرد بايد به تمدن متكي به دريا روي آورد. مسير رسيدن به چنين اقتدار و تمدني، امنيت پايدار در دريا و سواحل كشور است. اين امنيت و احساس آن در بين شهروندان بخصوص ساحل نشين‌ها، انسجام و اقتدار داخلي را رقم خواهد زد. اين امر در بين قوميت‌هاي ساحل‌نشين اهميتي دو چندان به خود مي‌گيرد. عملكرد نيروهاي دريايي و درياباني در قبال حفظ امنيت ساحل نشين‌ها در برابر ديگران حس تعلق را در شهروندان ساحل نشين تقويت خواهد كرد و شالوده رسيدن به تمدن دريايي پايدار ريخته خواهد‌شد. بنابراين در اين پژوهش سعي‌گرديد به روش ميداني-تحليلي به اين موضوع پرداخته‌شود. بدين صورت كه از بين جامعه آماري 3620 نفر از دريانوردان بومي ساحل اروندرود347 نفر با استفاده از فرمول كوكران به عنوان حجم نمونه تعيين‌شد. در اين پژوهش اقتدار نيروهاي دريايي و درياباني در مقابله با متجاوزين ساحلي و راهزانان و اثر آن بر احساس انسجام ملي بررسي شد. سپس داده هاي بدست آمده با نرم افزار(spss) مورد تجزيه تحليل قرار‌گرفت. نتايج نشان داد كه عملگرايي نيروهاي درياباني براي ايجاد امنيت و حس تعلق به كشور در بين قوميت هاي ساحل نشين را افزايش مي‌دهد.