اثرات دگرآسيبي بقاياي آفتاب گردان (Heliantus annus L) بر جوانه زني ذرت و خردل وحشي

تركيبات آللوشيميايي آزاد شده از گياهان بر رشد و فيزيولوژي ساير گياهان اثر مي گذارند . بنابر اين بررسي تاثير اين مواد ير گياهان مختلف از اهميت خاصي برخوردار است.به منظور تعيين اثر بازدارندگي بقاياي آفتابگردان، عصاره ي بقاياي آفتابگردان در غلظت هاي 0، 15، 30، 60 0 درصد بر جوانه زني ذرت و خردل وحشي اثر داده شد .نتايج نشان داد كه با افزايش غلظت عصاره درصد جوانه زني، طول ريشه و طول ساقه كاهش يافت. بطوريكه در غلظت هاي 60 درصد، جوانه زني ذرت بطور معني داري كاهش يافت و در مورد خردل وحشي حتي غلظت 15درصد نيز تاثير منفي داشت خردل وحشي بيشترين حساسيت را از خود نشان داد. نتايج نشان ميدهد كه پتانسيل آللوپاتي بقاياي آفتابگردان ميتواند در كنترل علف هاي هرز مورد استفاده قرار گيرد و در تناوب زراعي نيز بايستي فاصله زماني مناسب در نظر گرفته شود.