بررسي كارايي روش مارگالف در پايش زيستي رودخانه ها مطالعه موردي (رودخانه باليقلو چاي و رودخانه تنگستان)

بخش اعظم آب هاي شيرين ايران به صورت آب هاي جاري در رودخانه ها جريان داشته و يكي از منابع مهم پايه براي توسعه كشور در ابعاد گوناگون مي باشند. مصرف آب كشور به ويژه آب هاي سطحي شيرين به دليل بالا رفتن سطح بهداشت، گسترش فعاليت هاي صنعتي، كشاورزي و تفريحي از يك سو رو به افزايش بوده و از سوي ديگر با ورود پساب هاي آلوده حاصل از فعاليت هاي گوناگون در معرض خطر قرار دارد. از آنجايي كه تعداد منابع آبي رودخانه اي كشور محدود مي باشد، لازم است بهره وري از آن و فشارهاي وارده به آن با شناختي علمي و عميق صورت پذيرد كه لازمه آن پي بردن به ظرفيت اين منابع و ترميم طبيعي آن مي باشد اهميت ارزيابي زيستي در بيان كيفيت رودخانه ها در دهه هاي اخير در جهان جايگاه ويژه اي يافته است و مانند يك سرمايه-گذاري عظيم در كشور هاي آمريكايي و اروپايي هزينه هايي رادر برداشته است. در اين مقاله با استقاده از روش مروري و تحليلي به بررسي كارايي روس مارگالف در ارزيابي زيستي با نمونه هاي موردي پرداخته شده است .شاخص مارگالف غناي گونه اي را در ايستگاه ها مشخص مي كند و بالا بودن مقدار اين شاخص بهتر بودن غنا و شرايط زيستي را نشان مي دهد.نتايج بدست آمده ارتباط متناسبي را بين شرايط فيزيكي و شيميايي و شاخص هاي زيستي نشان داد و شاخص زيستي مارگالف به دليل اينكه بيشترين هماهنگي را با نتايج پارامترهاي فيزيكو شيميايي داشت عنوان بهترين شاخص براي ارزيابي زيستي رودخانه ها شناخته شد.