فقر، پيامدهاي اقتصادي اجتماعي و تخريب منابع طبيعي

منابع طبيعي به عنوان ثروت هر جامعه و امانتي براي آيندگان است، كساني كه از اين ثروت و هديه الهي استفاده مي كنند موظفند از آن به طور صحيح بهره برداري نموده، آباد و سرسبز به نسل بعد از خود تحويل نمايند. منابع طبيعي به عنوان بستر اصلي حيات موجودات زنده به ويژه انسان، از اهميت بسيار زيادي برخوردار است و از مه مترين عوامل مؤثر در پايداري اقتصادي و اجتماعي جوامع به شمار مي رود. با وجود منافع اقتصادي، اجتماعي و زيست محيطي يادشده، فقر و در نتيجه، تخريب منابع طبيعي تهديد جدي براي پايداري اين منابع يه شمار مي روند. تخريب محيط زيست به دو عامل سطح درآمد و عدم تعادل درآمد يا نابرابري درآمدها بستگي دارد. در واقع، فقر باعث مي شود كه به منظور تأمين انرژي، از اين منابع بيش از حد استفاده شود. در اين راستا اين پژوهش به بررسي رابطه فقر و تخريب منابع طبيعي براساس يك روش تحليلي ـ توصيفي مي پردازد.