تبيين معماري همساز با اقليم با به كارگيري انرژي هاي تجديد پذير

تاكنون رويكردهاي مختلفي در خصوص طراحي اقليمي مطرح شده كه دسته بندي آن رويكردها عمدتا با تاكيد بر موضوعات كالبدي بوده است. از اين رو معيارهاي كالبدي در طراحي بناهاي بومي واجد اهميت هستند وليكن مي توان گفت با توجه به فرهتگ و سنن و مصالح هر منطقه وجود تفاوت هاي محرز در معيارهاي معرفي شده و فقدان برخي معيارها در اين تعاريف, ضروري به نظر مي رسد. هدف پژوهش: هدف اين پژوهش تحليل و بررسي نظريات مختلف به منظور تدقيق و دستيابي به مجموعه اي جامع از معيارهاي تاثيرگذار در انتخاب و تعريف رويكردها و دسته بندي طراحي همساز با اقليم و توجه به صرفه انرژي است. روش تحقيق: اين پژوهش توصيفي-تحليلي به منظور ساماندهي معيارهاي اشاره شده از سوي نظريه پردازان و نهادهاي مرتبط وتحليل محتوا با استفاده از منابع كتابخانه اي, بهره گرفته است. نتيجه گيري: در نتيجه اين پژوهش تمامي آن معيارها در چهار حوزه كلي 1. موقعيت منطقه , 2. فرم همخوان با بستر, 3.فرهنگ و سنن, 4. ويژگي هاي مصالح به دليل داشتن بيشترين فراواني و اهميت در مباني بررسي شده, به عنوان معيارهاي اصلي, طبقه بندي شده است.