تأثيرپذيري شاخص هاي عدالت سازماني از توسعه سرمايه انساني و بررسي ارتباط اين عوامل در سازمان هاي دولتي (مطالعه موردي : شركت توزيع برق استان آذربايجان غربي)

The influence of organizational justice indicators on the development of human capital and the investigation of the relationship between these factors in government organizations (Case Study: Electricity Distribution Company of West Azarbaijan Province)

امروزه عدالت سازماني به يكي از مهمترين ورودي هاي سازمان كه تأثير زيادي بر عملكرد، رضايت و بهره وري كاركنان دارد، در نظر گرفته مي شود. از آنجا كه منابع انساني مزيت رقابتي هر سازماني به شمار مي روند، رشد و توسعه آنان مي تواند به موفقيت سازمان ها منجر شود. در پژوهش حاضر به تأثيرپذيري ابعاد عدالت سازماني از توسعه سرمايه انساني و بررسي ارتباط اين عوامل در سازمان هاي دولتي پرداخته شد. در اين تحقيق كه از نظر هدف كاربردي و از نظر گردآوري داده ها توصيفي- پيمايشي محسوب مي شود، براي گردآوري داده ها از پرسشنامه اي متشكل از 47 سؤال استفاده شد. براي سنجش عدالت سازماني از ابعاد عدالت توزيعي، عدالت رويه اي و عدالت مراوده اي استفاده شد. جامعه آماري نيز 401 نفر از كاركنان شركت توزيع برق استان آذربايجان غربي بود كه با بهره گيري از فرمول حجم نمونه به 197 نفر تقليل يافت. روش گردآوري داده ها نيز كتابخانه اي و ميداني مي باشد. نتايج حاصل از بكارگيري آزمون رتبه اي اسپيرمن بيانگر وجود رابطه مثبت و معنادار ميان عدالت سازماني و ابعاد آن با توسعه منابع انساني بود. ضمن اينكه عدالت توزيعي و مراوده اي به عنوان مهمترين ابعاد عدالت سازماني انتخاب شدند. در پايان با بهره-گيري از آزمون دوجمله اي سطوح موجود متغيرها بررسي شدند كه تمامي متغيرها بجز توسعه منابع انساني در سطح مطلوبي قرار گرفتند.