بررسي اثرات تفكر خلاق بر پيشرفت تحصيلي دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان سراوان از طريق نقش ميانجي خودكارآمدي

Investigating the effects of creative thinking on the academic progress of secondary school students in Saravan city through the mediating role of self-efficacy

هدف پژوهش حاضر بررسي اثرات تفكر خلاق بر پيشرفت تحصيلي دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان سراوان از طريق نقش ميانجي خودكارآمدي مي باشد. پژوهش حاضر از حيث روش‏شناسي يك مطالعه توصيفي و همبستگي است. در اين پژوهش سه پديده‏ي تفكر خلاق، خودكارآمدي و پيشرفت تحصيلي مورد بررسي قرار گرفتند و رابطه‏ي بين آن‏ها سنجيده شد. جمع آوري اطلاعات با استفاده از سه پرسشنامه استاندارد تفكر خلاق تورنس(2011)، خودكارآمدي تحصيلي انصاري (1390) و پيشرفت تحصيلي فام و تيلور(2011) صورت گرفت كه پايايي آنها به ترتيب791/0، 782/0 و 786/0 و روايي آنها از نوع روايي محتوايي مي باشد. جامعه آماري را كليه دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهرستان سراوان در سال تحصيلي 1400-1401 كه حدود 250 نفر برآورد گرديدند تشكيل مي‏دهند كه طبق فرمول كوكران( نمونه گيري تصادفي ساده)، نمونه‏ي 148 نفري از دانش آموزان انتخاب شدند. جهت تحليل داده ها از نرم افزار PLS استفاده شد. تجزيه و تحليل فرضيه ها با استفاده از مدل سازي معادلات ساختاري نشان داد با توجه به اينكه مقدار t مربوط به متغير مستقل تفكر خلاق به متغير وابسته پيشرفت تحصيلي (141/2) و متغير مستقل تفكر خلاق به متغير ميانجي خودكارآمدي (645/3) و متغير خودكارآمدي به پيشرفت تحصيلي (462/2) از 96/1 بيشتر است كه بيانگر معنادار بودن مسير و مناسب بودن مدل ساختاري است. يعني فرضيه پژوهش تاييد مي شود. بنابراين با توجه به نتايج فرضيه پژوهش مي توان گفت، اطمينان افراد به توانايي هاي آموزشي خود تحت تاثير باورهاي خودكارآمدي آنهاست، اين باورها به طرز قدرتمندي انگيزه تحصيلي و راهبردهاي خود نظم جويي آنها را در امر تحصيل و در نهايت موفقيت تحصيلي، تحت تاثير قرار مي دهد.