بكارگيري دانش بومي در آموزش علوم: راهي به سوي توسعه پايدار

دانش بومي شامل مهارت ها و شيوه هايي است كه توسط مردم بومي براي بقا و سازگاري در تغيير محيط بكار مي رود. استفاده از دانش بومي در برنامه هاي درسي علوم براي ايجاد حس مسئوليت در برابر مسائل جامعه و جلوگيري از بيگانه بودن دانش آموزان با محيط زندگي ضروري است و راه را براي رسيدن به مواردي از توسعه پايدار مانند حفظ محيط زيست هموار مي سازد. به دليل اهميت اين موضوع، اين پژوهش ديدگاه هاي نظري آموزش علوم و دانش بومي را براي دستيابي به توسعه پايدار نشان مي دهد و توجيهي براي بازتاب قوي‌تر چگونگي گنجاندن ديدگاه‌ها، جنبه‌ها و شيوه‌هاي جوامع بومي در آموزش و يادگيري علوم ارائه مي دهد. نتايج نشان مي دهد كه دانش بومي زمينه هاي غني و معتبري را براي يادگيري علوم به همراه دارد و فرصت‌هايي براي انعكاس ديدگاه‌ها در مورد طبيعت و علم براي كمك به توسعه جهان‌بيني‌هاي جامع‌تر، درك بين‌فرهنگي و توسعه پايدار در آموزش علوم معاصر فراهم مي‌كند.