اهميت آموزش مبتني بر چالش در درس علوم تجربي

آموزش بر اساس موضوعات و مطالبي كه دانش آموزان به طور منفعلانه دانش دريافت مي كنند به طور فزاينده اي منسوخ شده است. مدارس براي افزايش كيفيت فرايند ياددهي – يادگيري بايد راهبردهاي آموزشي حمايت از توسعه مهارت ها را انتخاب كنند. يكي از پيشرفته ترين استراتژي ها، يادگيري مبتني بر چالش است. از طريق موقعيت هاي مشكل واقعي، معلمان و دانش آموزان براي حل يك چالش ايجاد شده، با يا بدون ذينفعان خارجي، همكاري مي كنند. از آنجاي كه هدف اصلي درس علوم تجربي آموزش مهارت هاي حل مسئله و پژوهش است . بنابراين در اين پژوهش به اهميت يادگيري مبتني بر چالش در درس علوم تجربي پرداخته شده است. بر اساس مطالعات نشان داده شد كه آموزش مبتني بر چالش نياز به راه حل هاي باز و واقعي دارد كه نقش دانش آموز شامل تجزيه و تحليل ، طراحي و اجراي اين راه حل هاست و معلم نيز به عنوان مربي و همكار در كنار دانش آموز به ايفاي نقش مي پردازد. براي آموزش مبتني بر چالش، مسير بايد مورد بررسي قرار گيرد، زيرا در خط مقدم تحولات آموزشي است كه مي تواند براي توسعه يك الگوي جديد در آموزش مفيد باشد.