بررسي مقايسه اي كاربست تربيت عاطفي، شناختي و رفتاري در تقرّب و بندگي با تأكيد بر فقه تربيتي

در متون اسلامي، تربيت عاطفي در مقايسه با دو تربيت شناختي و رفتاري، نقش ويژه اي در تقرّب و بندگي دارد، ولي اين مسأله در مباحث تربيتي مغفول مانده است و در موقعيّت فعلي، به آن احساس نياز مي شود. اين پژوهش به روش توصيفي-تحليلي و براساس منابع كتابخانه اي و متون ديني انجام شده است. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه؛ تربيت عاطفي بر تقرّب و بندگي در حيطه شناختي تأثير گذار است و باعث تقويت شناخت مي شود. از اسباب تقرّب در اين حيطه، از ايمان و عقيده حق و علم مي توان نام برد. محبّت، خوف و رجا از اسباب تقرّب در حيطه عاطفي است. موضوع علم فقه، فعل مكلّف است و نسبت به چگونگي رفتار او، دستور دارد و يكي از گونه ها يا ابواب فقه، فقه عبادي و تكليفي است كه طاعت، ترك محرّمات و انجام واجبات از اسباب تقرّب رفتاري شمرده شده است. اين اسباب در اين سه حيطه بر يكديگر تأثير متقابل داشته و باعث تقويت و تحكيم يكديگر مي گردند. حاصل آنكه، فقه پوياي اسلامي، نقش ويژه اي در زمينه سازي و شكوفايي و رشد استعدادهاي آدمي و باعث نيل متربّي به كمال نهايي يعني رسيدن به قُرب الهي مي شود.