حقوق كودك و تكاليف والدين در اعتقاد به امامت و نبوت

يكي از وجوه تربيت اعتقادي كودك مسلمان، شناساندن و تصديق و ايجاد محبت در كودك نسبت به پيامبر (ص) و ائمه معصومين (ع) است. معرفت و ايجاد محبت در فرزتدان نسبت به امام و پيامبر در واقع در راستاي توحيد در ذات، اطاعت و محبت خداوند است. آشنايي با اين وظايف و تكاليف مي تواند از بروز انحرافات عقيدتي كودك در درجه اول جلوگيري كند و سپس در ايجاد يك جامعه ولايت مدار موثر واقع شود. در اين مقاله فقهي كه به روش تحليلي توصيفي و كتابخانه اي نگاشته شده، بررسي شده است كه بر خلاف برخي مكاتب غربي، در دين اسلام يكي از حقوق كودك بر والدين، تربيت اعتقادي او و از جمله شناساندن امام و پيامبر به كودك است. سپس تكليف والدين در اين زمينه از نظر فقهي بررسي شده و در انتها بعضي از روش هايي كه والدين بايد براي شناساندن و ايجاد محبت نسبت به امام و رسول در كودك بكار گيرند، بيان شده است. آشنايي با اين وظايف و بكارگيري اين روش ها مي تواند از بروز انحرافات عقيدتي كودك در درجه اول جلوگيري كند و سپس در ايجاد يك جامعه ولايت مدار موثر واقع شود. آنچه به نظر مي‌رسد اين است كه تربيت اعتقادي ناقض حقوق كودك نيست بلكه شناساندن اهل بيت بر پدر و مادر به كودك واجب است و والدين بايد متناسب با سن كودك روش هاي متفاوتي را براي شناساندن اهل بيت به فرزند استفاده كنند.