زن و مديريت معنوي بحران هاي مربوط به تربيت ديني فرزندان

در فرهنگ اسلامي تربيت ضروري ترين نياز جامعه بشري بوده از مهمترين حقوق فرزندان بر والدين است بدون ترديد مادر در پرورش جسمي و روحي فرزندان نقش هاي گوناگون بر عهده دارد كه مهمترين آنها نقش تربيتي ديني فرزندان در خانواده است هدف از تحقيق حاضر، معرفي زن و مديريت معنوي بحران هاي مربوط به تربيت ديني فرزندان است از آنجايي كه يكي از مسائل و مشكلات جامعه ما اين است كه مادران در رابطه با فرزندان فراموش مي كنند كه مسئوليت آنها تنها تامين نيازهاي غذا و لباس و بهداشت فرزندان نيست بلكه بايد آنان را بر فطرت توحيدي و الهي تربيت كنند و بر رفتار گفتار و عبادت كودكان شان نظارت كامل داشته باشند بنابراين براي نهادينه كردن اين فرهنگ در جامعه بايد برنامه ريزي شود كه اين مساله نيازمند بررسي و پژوهش مي باشد. از اين رو نگارندگان، به كمك شيوه توصيفي تحليلي به نتايج زير دست يافته اند، مديريت زن نسبت به بحرانهاي مربوط به فرزندان به دو گونه مديريت علمي مادران از جمله آموزش عقايد ديني به فرزندان و آموزش قرآن و احكام اسلامي به آنها و مديريت عملي مادران از جمله نماز خواندن در حضور فرزندان، محبت به فرزندان و تشويق آنها مي باشد.