زينب كبري(س) به مثابه الگوي موفق زنان در مديريت معنوي بحران هاي سياسي

اگر بحران را هنگامه خطر يا تشويش و اضطراب بدانيم، بدون ترديد فضاي بعد از رحلت پيامبر تا دهه60 هجري قمري از بحراني ترين مراحل تاريخ اسلام است و مديريت بحران هاي اين برهه، مدل و برنامه فراگير و كاملي را مي طلبيد كه در آن بهترين بينش ها و شيوه هاي اداره و كنترل بحران لحاظ مي شد. بزرگان دين به عنوان مديران سياسي و ديني امت اسلامي با بحران هاي فراوان و گوناگوني مواجه بوده اند كه با درك به هنگام و صحيح و مديريت درست آن ها، جامعه اسلامي را از خطر زوال و نابودي نجات داده اند. به منظور واكاوي اين موضوع، مطالعه موردي بر زندگاني حضرت زينب(س) به عنوان يك بانو از دودمان رسالت و به دليل پيچيدگي و عمق بحران هاي آن دوره، آن هم با محوريت سياسي از جايگاه ويژه اي برخوردار است و مي تواند الگوي بسيار موفقي براي مديران جامعه آن هم در شرايط بحراني امروز باشد. او بود كه با انديشه و رفتار خود آن چنان زيبا و با صلابت خاندان اهل بيت را در آن شرايط بحراني و بسيار سخت، مديريت و زمينه رسوايي و اضمحلال بني اميه را فراهم ساخت. پژوهش حاضر با هدف تبيين جايگاه حضرت زينب(س) در مديريت بحران هاي آن برهه و بيان ويژگي ها و خصوصيات ايشان بر آن است تا الگوي موفق يك زن مسلمان در مديريت بحران هاي سياسي را ارائه نمايد. در اين راستا با مراجعه به منابع تاريخي معتبر، اطلاعات مورد نياز را جمع آوري كرده و با استفاده از روش توصيفي تحليلي، داده هاي احصا شده را مورد تحليل و واكاوي قرار داده است.