بررسي و تجزيه و تحليل آسيبهاي ناشي از ناديده گرفتن عدالت و تفاوتهاي جنسيتي در زنان

اديان، جامعه شناسان، روان شناسان، متفكران نو انديش، جنبشهاي فمينيستي و... زن را از جهات متعددي مورد بررسي قرار داده اند. يكي از جلوه هاي اين بررسي، حضور زنان در عرصه هاي مختلف اجتماعي است.گذشته از تأثيرات مثبت و غير قابل انكار اين فعاليتها در پيشرفت جامعه، آسيب شناسي ايفاي اين نقش هم درخور تأمل است. يكي از آسيبها، ناديده گرفتن تفاوتهاي جنسيتي است. يافته هاي موجود حاكي از آن است كه هر چند در اصل آفرينش، زن و مرد از يك گوهرند، به فرموده قرآن: ﴿خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ﴾ و ديدگاه تحريف شده كتاب مقدس در خصوص خلقت حضرت حوا در سفر تكوين، ديدگاهي بس سخيف و فرومايه است، اما در عين حال، زن و مرد تفاوتهاي غير ارزشي از جمله: جسمي، احساسي و عاطفي، رواني، جزايي، حقوقي، احكام فقهي و... دارند. غفلت از اين تفاوتها بايد نقد و واكاوي شود. آسيب ديگر، تفسير مردسالارانه از زن، نگاه حداكثري يا حد اقلي در ادبيات، تمسخرهاي عاميانه، كج فهمي از آياتي نظير: ﴿الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاء﴾ ﴿وَاضْرِبُوهُنَّ﴾ همچنين سوءبرداشت از كلام امام علي (ع) در خطبة 80 كه فرموده اند: (إِنَّ النِّسَاءَ نَوَاقِصُ الْإِيمَانِ نَوَاقِصُ الْحُظُوظِ نَوَاقِصُ الْعُقُولِ) و... است. در اين پژوهش با روش تحليلي - انتقادي به اين نكته رسيده ايم كه با وجود تأكيدات دين مبين اسلام بر حقوق مادي و معنوي زن، اما در مقام عمل همچنان با تضعيف حقوق زن مواجه هستيم و به آن مقصد عالي نرسيده ايم؛ اين ناديده گرفتن حقوق زنان چه در غرب و چه در جهان اسلام آسيب زا بوده و وقت آن رسيده كه با كنار گذاشتن تعصبات جنسيتي، تحليل مردانگارانه، نگاه افراطي يا تفريطي، پرهيز از نگاه فمينيسيتي كه همگي ريشه در عدم آگاهي از خصوصيات جسمي و روحي زن دارد اين كج فهمي و سوء برداشت را به يك سو نهاده و با نگاهي دقيق، عميق، جامع و تركيب همه داده ها اعم از ديني و علمي به دفاع منطقي و معقول از حقوق مادي و معنوي زنان بپردازيم. راهكار متواضعانه اين نوشتار، نگاه نو و دوباره به اين مخلوق خاص خداوند است كه قطعاً دست ياري متولّياني نظير قانون-گذار ، مجريان قانون، دستگاه هاي نظارتي بر حسن اجراي قانون در گام اول و همگي منسوبين به امور بانوان در گام بعد را به گرمي مي فشارد.