امكان سنجي انواع روش هاي بازيافت حرارتي كامپوزيت هاي پليمري

با توجه به ويژگي هاي منحصر به فرد مواد مركب از جمله سبكي و طول عمر بالا استفاده از اين مواد در صنايع مختلف رشد چشمگيري داشته است. عليرغم مزاياي گسترده استفاده از اين مواد به علت دوام محيطي باالي مواد كامپوزيتي، موضوع دفع ضايعات كامپوزيتي به عنوان يكي از چالش هاي جدي زيست محيطي مطرح شده است. از اينرو در بسياري از كشورهاي صنعتي جهان تحقيقات گسترده اي به منظور ارائه راهكارهاي عملي براي بازيافت اين ضايعات انجام شده است. روش هاي بازيافت مكانيكي، حرارتي و شيميايي از جمله روش هاي ارائه شده براي بازيافت اين مواد مي باشند كه در اين بين روش هاي بازيافت حرارتي از جمله عملي ترين و پركاربردترين اين روش ها مي باشند. اين روش ها مبتني بر حرارت دادن كامپوزيت به منظور جداسازي الياف و رزين، يا استفاده از ظرفيت حرارتي اين مواد مي باشند كه در اين بين روش هاي سوزاندن، احتراق، استفاده در توليد سيمان و پيروليز مورد توجه ويژه مي باشند. در روش سوزاندن با سوزاندن تركيبي از ضايعات كامپوزيت با پسماندهاي شهري حرارات و انرژي الكتريكي توليد مي شود. در فرآيند احتراق، سوزش كنترل‌شده تري نسبت به سوزاندن معمولي وجود دارد و درنتيجه، الياف كمتر آسيب ميبينند و بنابراين ميتوان آنها را بازيابي كرد. در روش مورد استفاده در صنعت سيمان، پسماند كامپوزيتي در كوره سيمان سوزانده مي شود و الياف و مواد پركننده كامپوزيت به‌عنوان ماده اوليه توليد سيمان استفاده مي شوند. نهايتا در روش پيروليز با تجزيه حرارتي كامپوزيت امكان بازيابي الياف فراهم مي شود. در اين مقاله ضمن بررسي و امكان سنجي انواع روش هاي بازيافت حرارتي مواد مركب، مزايا و معايب و ويژگي هاي محصولات حاصل از اين روش ها مورد بحث و بررسي قرار گرفته است.