بررسي عوامل اوليه موثر بر بي رغبتي دختران شاغل نسبت به ازدواج

زمينه و هدف: پژوهش حاضر يك مطالعه آميخته اكتشافي است كه با هدف شناسايي علل بي‌رغبتي دختران شاغل به ازدواج انجام شده است. در ابتدا به شناسايي عوامل موثر بر بي‌رغبتي دختران نسبت به ازدواج پرداخته و در ادامه مهمترين عوامل شناسايي شده‌ است. روش: جامعه آماري اين پژوهش را كليه دختران شاغل مجرد در ادارات منطقه 4 شهرداري شهر شيراز تشكيل ‌دادند كه از بين آنها با استفاده از روش نمونه گيري هدفمند 38 نفر انتخاب شد. بدين منظور با مرور ادبيات پژوهش و مصاحبه با اعضاي نمونه آماري به بررسي و انتخاب عوامل مهمتر با استفاده از تكنيك توزيع دو جمله اي پرداخته شد. يافته ها: ، تعداد 18 عامل موثر در بي رغبتي دختران به ازدواج مشخص شد. با استفاده از تكنيك توزيع دو جمله اي، 12 عامل مهمتر مشخص گرديد. نتيجه گيري: 12 عامل مهمتر (سخت‌‌گيري خانواده‌ها و بالا رفتن توقع آن‌ها، ترس از محدود شدن در نتيجه ديدگاه سنتي و اشتباه مرد به زن، مسئوليت‌پذير نبودن آقايان، عدم ثبات اقتصادي در جامعه و بدبيني به آينده، بدبيني به ازدواج در نتيجه شكست خوردن در روابط دوستي قبل از ازدواج، اشتغال دختران و استقلال مالي آن‌ها، پايگاه اجتماعي اقتصادي خانواده، فردگرايي، بي اعتمادي اجتماعي، نبود كيس مناسب، تغيير در ارزش‌هاي مرتبط با ازدواج و قابل اعتماد نبودن