بررسي رابطه بين تاب آوري و بهزيستي روانشناختي با فرسودگي تحصيلي دانش آموزان

زمينه و هدف: فرسودگي تحصيلي دانش‏آموزان با كاهش عملكرد تحصيلي همراه است به همين دليل شناسايي عوامل تاثيرگذار بر آن مورد توجه متخصصان و صاحب نظران قرار دارد. هدف از پژوهش حاضر، بررسي رابطه بين تاب آوري و بهزيستي روانشناختي با فرسودگي تحصيلي دانش آموزان شهر بجنورد بود. روش پژوهش: روش پژوهش از نوع توصيفي-همبستگي و از لحاظ هدف بنيادي است. جامعه آماري كليه دانش آموزان مقطع متوسطه اول مدارس دولتي شهر بجنورد به تعداد 1700 نفر است كه تعداد 313 نفر به روش نمونه گيري خوشه‏اي تصادفي انتخاب شدند. ابزار جمع آوري اطلاعات، پرسشنامه استاندارد تاب آوري كانور ـ ديويدسون(2003) ، پرسشنامه استاندارد بهزيستي روانشناختي ريف (1989) و پرسشنامه استاندارد فرسودگي تحصيلي برسو و همكاران (1997) است. داده هاي حاصل از پرسشنامه ها در دو سطح توصيفي و استنباطي توسط نرم افزار spss نسخه 23 تحليل شدند. يافته ها : نتايج حاصل از رگرسيون گام به گام نشان داد كه بهزيستي روانشناختي و تاب آوري به ميزان 95 درصد توانايي پيش بيني فرسودگي تحصيلي را دارند. همچنين ضريب همبستگي پيرسون نشان داد كه بين بهزيستي روانشناختي و مولفه هاي آن و تاب آوري با فرسودگي تحصيلي رابطه منفي و معناداري در سطح 05/0 وجود دارد. نتيجه گيري: نتايج پژوهش حاضر نشان داد تاب آوري و بهزيستي روانشناختي و مولفه هاي آن بصورت غيرمستقيم با فرسودگي تحصيلي رابطه دارند و مي توانند فرسودگي تحصيلي را كاهش دهد. اين يافته ها بيانگر اهميت بهزيستي روانشناختي و تاب آوري به عنوان يكي از مولفه هاي مهم در اهداف پيشرفت تحصيلي و نشانگر تاثير سازنده ي آن در كاهش فرسودگي تحصيلي است.