اثربخشي شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي بر تنيدگي، افسردگي و اضطراب در زنان خانه دار

زمينه و هدف: امروزه با افزايش تنش هاي محيطي، مشكلات روانشناسي مانند افسردگي، اضطراب و تنيدگي گسترده شده كه موجب كاهش كارايي افراد و افزايش هزينه براي جامعه و فرد شده است. يكي از روش هاي درماني نوين و موثر، ذهن آگاهي مي-باشد كه به واسطه پيوند ميان ذهن و تن از جايگاه ويژه اي برخوردار بوده و موجب كاهش مشكلات روان شناختي مي گردد. هدف از پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي بر ميزان تنيدگي، افسردگي و اضطراب در زنان خانه دار بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نيمه آزمايشي (پيش آزمون-پس آزمون) بود. شركت كنندگان شامل 9 زن خانه دار در رده سني بين ۲۵ تا ۶۵ سال با شكايت از تنيدگي هاي متفاوت از شهر تهران بودند. جلسات شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي (MBCT) در قالب هشت جلسه ۲ ساعته گروهي در هر هفته ارائه گرديد. قبل و بعد از اين دوره، براي جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه مقياس هاي افسردگي, اضطراب و تنيدگي (DASS) استفاده شد. يافته ها: جهت تحليل داده ها از آزمون t زوجي استفاده شد. بر اساس نتايج اين پژوهش، گرچه تمامي نمرات افسردگي، اضطراب و تنيدگي كاهش يافته است اما اين تفاوت، فقط درمؤلفه اضطراب تاثير معنادار دارد (60/2=t، 05/0 p). نتيجه گيري: با توجه به نتايج اين پژوهش توصيه مي شود كه براي كاهش اضطراب زنان خانه دار، از روش شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي استفاده شود.