رابطه دين و معنويت با سلامت رواني دانشجو - معلمان دانشگاه فرهنگيان مازندران

هدف پژوهش حاضر، بررسي رابطه ‌ي دين و معنويت با سلامت رواني در دانشجو- معلمان دانشگاه فرهنگيان مازندران است. جامعه آماري اين پژوهش، شامل كليه دانشجويان دانشگاه فرهنگيان استان مازندران مي باشد. حجم نمونه شامل 180 دانشجو (90 دختر و 90 پسر) است كه به روش نمونه‌ گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي انتخاب شده اند. براي جمع‌آوري اطلاعات، از پرسشنامه هاي گرايش هاي معنوي و پرسشنامه‌ي سلامت عمومي استفاده شده است. داده‌ها با استفاده از روش‌هاي آمار توصيفي و آمار استنباطي (آزمون t و همبستگي پيرسون r) مورد تحليل قرار گرفتند. نتايج پژوهش نشان داد كه بين باورهاي ديني و معنويت با سلامت رواني رابطه معناداري وجود دارد. از سوي ديگر بين جنبه هاي مختلف فعاليت هاي مذهبي دانشجويان با افسردگي آن ها رابطه منفي وجود دارد. از يافته هاي ديگر اين پژوهش رابطه ي منفي بين اضطراب و باورهاي ديني و معنوي است. همچنين نتايج نشان داد كه بين فعاليت هاي مذهبي - اجتماعي با افسردگي رابطه ي معناداري وجود دارد، بدين معنا كه عبادات فردي و جمعي با شدت علايم افسردگي رابطه معكوس دارند. همچنين اين پژوهش نشان داد كه بين جنسيت و باورهاي ديني و معنويت با سلامت رواني تفاوت معناداري وجود ندارد. همانگونه كه بررسي‌هاي پيشين نيز نشان مي‌دهد، وضعيت جنس افراد نمي تواند پيش بيني كننده‌ي باورهاي ديني و معنوي باشد. نتيجه نهايي اين كه پايبندي به باورهاي ديني و معنوي در انديشه و عمل، مي تواند ضامن سلامت وسعادت فرد و جامعه باشد.