جوشكاري مقاومت نقطه اي فولادهاي كوئنچ و پارتيشن بندي شده و بررسي اثر پارامتر هاي جوش بر نواحي جوش، استحكام و رفتار شكست

Spot Resistance Welding of Q P Steels and Investigating the Effect of Welding Parameters on Weld Areas, Strength and Failure Behavior

در اين مقاله، فولادهاي كوئنچ و پارتيشن بندي شده كه نسل سوم فولادهاي پيشرفته استحكام بالا مي باشند و جوشكاري مقاومت نقطه اي آن ها، به عنوان اصلي ترين روش جوش اين فولادها در صنعت خودرو، مورد بررسي قرار گرفته است. تاثير دو پارامتر موثر در اين نوع جوش كه شامل ميزان جريان اعمالي جوش و زمان آن مي باشد و همچنين تك پالسي و دبل پالسي جوش، بر روي نواحي جوش، استحكام كششي- برشي و رفتار شكست اين فولادها مورد مطالعه قرار گرفته است. نتايج حاصل نشان از بهبود استحكام كششي- برشي و رفتار شكست با افزايش ميزان جريان جوش و همچنين افزايش ميزان قطر دكمه جوش و عرض منطقه متاثر از حرارت با افزايش ميزان زمان جوش دارد. علاوه بر اين، با افزايش جريان و زمان جوش، عمق فرورفتگي جوش نيز افزايش پيدا مي كند.

In this article, Q P steels, which are the third generation of high-strength advanced steels, and their resistance spot welding, as the main method of welding these steels in the automotive industry, have been investigated. The effect of two effective parameters in this type of welding, which includes the amount of welding current and its time, as well as single pulse and double pulse welding, on the weld areas, tensile-shear strength and fracture behavior of these steels have been studied. The results show the improvement of tensile-shear strength and fracture behavior by increasing the amount of welding current, as well as increasing the diameter of the welding button and the width of the heat-affected zone with increasing the amount of welding time. In addition, with the increase of the welding current and time, the depth of the welding depression also increases.