بررسي تاثير پرايمينگ بر افزايش بنيه اوليه ذرت علوفه اي در كشت تاخيري

Investigating the effect of priming on increasing the initial vigor of forage corn in delayed planting

ذرت گياهي يك ساله از خانواده گرامينه است كه داراي تنوع فنوتيپي بسيار زيادي است. اين تنوع فنوتيپي زياد، امكان گزينش آسان تر فنوتيپ هايي با ويژگي هاي مطلوب تر براي كشت تاخيري را فراهم مي كند. در برخي از مناطق از جمله استان فارس(باجگاه، داراب و مرودشت) تناوب زراعي گندم - ذرت( كشت دوم) در اواخر خرداد يا اوايل تيرماه بصورت كشت تاخيري اجرا مي شود. با توجه به كوتاه بودن طول فصل كشت، جوانه زني سريع و سبز شدن يكنواخت براي استقرار سريع و موفقيت آميز ذرت در كشت تاخيري ضروري است. به منظور بررسي تاثير پرايمينگ بر سرعت استقرار گياهچه آزمايشي در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با 3 تكرار انجام گرفت. تيمارها شامل 3 رقم ذرت علوفه اي 704 ، 667 و 524 و پيش تيمار هاي پرايمينگ شامل پلي اتيلن گليكول (PEG) در 5 سطح با پتانسيل هاي (8-، 6-، 4-، 2-، صفربار)، اسيد ساليسيليك در 7 سطح (صفر، 50، 150، 200، 250 ،300و350 ميلي گرم در ليتر)، سديم كلريد در 4 سطح(صفر، 4، 8 و 12 ميلي مولار) بود. براساس نتايج، درصد و ميانگين مدت جوانه زني در كليه ارقام بطور معني داري(سطح 1 درصد) تحت تاثير پيشتيمار قرارگرفت. پيش تيمار ميانگين مدت جوانه زني را كاهش داد بطوريكه كمترين مدت جوانه زني (7/5، 5/1 و5/1 بذر در روز) بترتيب متعلق به سطح پنجم پلي اتيلن گليكول، سطح هشتم سالسيليك اسيد و سطح چهارم سديم كلريد بود. كمترين ميانگين مدت جوانه زني بترتيب متعلق به رقم 704 و 524 بود. بنابراين با استفاده از پرايمينگ و ارقام تاثير پذير از آن مي توان سرعت استقرار ذرت و عملكرد علوفه را دركشت تاخيري افزايش داد.