پاسخ ارقام مختلف سويا به تنش شوري در مرحله جوانه زني

The response of different soybean cultivars to salt stress in germination level

به منظور بررسي اثر تنش شوري بر جوانه زني سويا، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار در آزمايشگاه مركز تحقيقات و آموزش كشاورزي و منابع طبيعي استان مازندران در سال 1401-1400 اجرا شد. تيمارهاي مورد آزمايش شامل 11 رقم سويا (ويليامز، صبا، تپور، ساري، امير، كاسپين، كوثر، كتول، سحر، تلار، نكادر) و چهار سطح شوري (صفر، 200، 400 و 600 ميلي مولار كلريد سديم) بود. جهت انجام آزمايش، از پتري ديش هاي استريل 9 ميلي متري حاوي محلول كلريد سديم بر اساس تيمارهاي مورد نظر استفاده شد. تعداد 10 بذر در هر يك از پتري ديش ها كشت شد و در انكوباتور به مدت 14 روز قرار گرفتند. بررسي جوانه زني بذرها هر روز در ساعت معيني انجام گرديد. در اين آزمايش، فاكتورهاي جوانه زني شامل طول ريشه چه و ساقه چه (با خط كش بر اساس سانتي متر)، وزن خشك ريشه چه و ساقه چه و وزن خشك كل (با استفاده از ترازوي ديجيتال) مورد ارزيابي قرار گرفتند. نتايج حاصل از تجزيه واريانس نشان داد كه اثر تنش شوري و ژنوتيپ بر همه صفات مورد مطالعه در سطح احتمال يك درصد معني دار بود. از طرف ديگر، با افزايش سطوح شوري، ميزان تمام صفات مورد مطالعه در همه ژنوتيپ ها كاهش يافت. همچنين، اثر متقابل شوري و ژنوتيپ براي تمامي صفات تفاوت معني داري نشان داد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه رقم امير نسبت به ساير ارقام بيشترين وزن خشك ساقه چه و وزن خشك كل و همچنين بيشترين طول ساقه چه را نشان داد كه مي توان آن را به عنوان رقم متحمل به تنش شوري پيشنهاد نمود. رقم سحر نيز كمترين ميزان صفات مورد مطالعه را نشان داد. به طور كلي، از نتايج اين پژوهش مي توان در برنامه هاي اصلاحي آينده در ارتباط با تنش شوري سويا استفاده بهينه نمود.