شماره ركورد كنفرانس :
5343
عنوان مقاله :
پتانسيل ايران در استفاده از فناوري جذب كربن پس از احتراق
عنوان به زبان ديگر :
Iran s potential in using post-combustion carbon capture technology
پديدآورندگان :
محمدي زانا zanamohamadi1407@gmail.com گروه ماشين هاي كشاورزي، دانشكده كشاورزي، دانشگاه تهران , رفيعي شاهين shahinrafiee@ut.ac.ir گروه ماشين هاي كشاورزي، دانشكده كشاورزي، دانشگاه تهران , آغباشلو مرتضي maghbashlo@ut.ac.ir گروه ماشين هاي كشاورزي، دانشكده كشاورزي، دانشگاه تهران , خوشنويسان بنيامين bekh@igt.sdu.dk گروه فناوري سبز، دانشگاه جنوب دانمارك
كليدواژه :
جذب كربن , گرمايش جهاني , انتشار دياكسيدكربن , جذب كربن پس از احتراق
عنوان كنفرانس :
نهمين كنفرانس ملي مهندسي محيط زيست و منابع طبيعي
چكيده فارسي :
استفاده نادرست و مداوم از سوختهاي فسيلي جهت تامين انرژي مورد نياز انسان ها و نيز كند بودن روند استفاده از روشهاي نوين جهت تامين انرژي مانند انرژيهاي تجديدپذير باعث مشكلاتي همچون افزايش انتشار گازهاي گلخانهاي در سطح جهان شده است. گازهاي گلخانهاي عامل اصلي صدمه به لايه اوزون و همچنين گرمايش جهاني ميباشد. مهمترين گاز گلخانهاي دياكسيدكربن است كه حدود 76 درصد گازهاي گلخانهاي موجود در جو زمين را تشكيل ميدهد. با محدود كردن انتشار گاز دياكسيدكربن مي-توان از وقوع مشكلات زيست محيطي و تغيرات اقليمي تحت تاثير گازهاي گلخانهاي جلوگيري كرد. طبق گزارش آژانس بين المللي انرژي، فناوري جذب كربن مي تواند راهكار اصلي جهت دستيابي به اين امر مهم باشد. اين فناوري روشهاي مختلفي جهت جذب كربن دارد اما پيشرفتهترين روش آن، روش جذب كربن پس از احتراق ميباشد. از آنجايي كه كشور ايران در زمينه انتشار گازهاي گلخانهاي در جهان رتبه پنجم را دارد و نيز آلودگي هوا در اين كشور روز به روز درحال افزايش است، بررسي پتانسيل اين كشور جهت استفاده از اين فناوري حائز اهميت است و در اين پژوهش انجام شد. تجزيه و تحليل روند انتشار گاز دياكسيدكربن در اين كشور و پيشبيني مقدار انتشار اين گاز در آينده، با فرض احداث سالانه 10 الي 20 واحد صنعتي جذب كربن پس از احتراق با ظرفيت يك ميليون تن جذب كربن در نيروگاهها و پالايشگاهها، نشان داد كه كشور ايران پتانسيل بالايي جهت استفاده از اين فناوري و همچنين نياز فراواني براي كاربرد آن در جهت كنترل آلودگي هوا و حفظ محيط زيست را دارد.
چكيده لاتين :
The relentless reliance on fossil fuels to meet human energy demands, coupled with the sluggish adoption of renewable energy sources, has triggered a cascade of environmental concerns, including the escalating emission of greenhouse gases into the atmosphere. Greenhouse gases, primarily carbon dioxide (CO2), are the principal culprits behind ozone layer depletion and global warming. CO2, accounting for a staggering 76% of greenhouse gases in Earth s atmosphere, poses a significant threat to our planet s well-being. Curbing CO2 emissions is paramount to averting environmental catastrophe and mitigating climate change. According to the International Energy Agency, carbon capture and storage (CCS) technology emerges as a frontrunner in addressing this pressing challenge. CCS encompasses a spectrum of techniques for sequestering carbon dioxide, with post-combustion capture (PCC) standing as the most advanced method. Given Iran s position as the fifth-largest greenhouse gas emitter globally and the intensifying air pollution crisis within its borders, exploring the country s potential for CCS implementation holds immense significance. This research delves into Iran s CO2 emission trajectory and forecasts future emission levels under the hypothetical scenario of constructing 10 to 20 annual PCC units with a capture capacity of one million tons per unit in power plants and refineries. The findings unveil Iran s substantial potential for CCS adoption and underscore the urgent need for its implementation to combat air pollution and safeguard the environment.