بررسي راهكارها و موانع توسعه مديريت مشاركتي در مدارس

Examining the solutions and barriers to the development of collaborative management in schools

مديريت بي شك مهمترين عامل به حركت درآوردن چرخ سازمان است و اثربخشي و كارآيي هرتغيير و تحولي بسته به نوع عملكرد مديريت و ديگر نيروي انساني آن دارد. مديريت مشاركتي فرآيندي در جهت درگيري فكري - عملي مديريت و كاركنان و همكاري آنان در تعيين اهداف و تصميم گيري در مراحل مختلف برنامه اعم از برنامه ريزي استراتژيك و يا برنامه هاي عملي مي باشد . مديريت مشاركتي از سبك هاي مهم مديريتي و نسبتاً جديد شيوه هاي مديريت اثر بخش منابع انساني محسوب مي شود . نظام مديريت مشاركتي، ابزار بسياركارآمدي است كه كشورهاي توسعه يافته با استفاده از آن توانستند گامهاي بلند و سريعي در مسير رشد و توسعه بردارند. صاحبنظران مديريت بر اين باورند كه مهم ترين جهش تكنولوژيك و اقتصادي در كشورهايي نظير ژاپن، آمريكا و بسياري از كشورهاي اروپايي، بخصوص در دو دهه آخر قرن بيستم مرهون استفاده فراگير و موثر از نظام مديريت مشاركتي است . پژوهش حاضر با هدف بررسي بررسي راهكارها و موانع توسعه مديريت مشاركتي در مدارس و به روش توصيفي – تحليلي انجام شده است. يافته هاي پژوهش حاكي از آن است كه ايجاد مشاركت در مدارس مستلزم وجود مديران آگاه و انديشمند در مدارس و نيازمند بررسي مؤلفه هايي نظير آگاه سازي مديران، معلمان و دانش آموزان و ترويج فرهنگ مشاركت به روش هاي گوناگون مي باشد كه بستر لازم را براي ايجاد اين تغييرات در مدارس ايجاد كند.