بررسي حقوقي اهداي تخمك و جنين به زوجين نابارور

Legal review of egg and embryo donation to infertile couples

تداوم نسل ها يكي از اميدها و آرزوهاي طبيعي انسان است و نوعي كمال محسوب مي‌شود. اما برخي از افراد به دليل ناتواني و بيماري هاي جسمي از نعمت فرزند محروم هستند. اجراي روشهاي نوين باروري از نيمه دوم قرن بيستم در جهان گسترش يافت. لقاح مصنوعي استفاده از روش هايي است كه در آن پس از انجام عمليات آماده سازي ويژه، كل مايع مني در داخل اندام تناسلي زن قرار مي‌گيرد و اجازه مي‌دهد تا اسپرم و تخمك بدون رابطه جنسي به هم برسند. تلقيح مصنوعي ممكن است با نطفه شوهر انجام گيرد كه به آن تلقيح مصنوعي همولوگ مي‌گويند. اين نوع از تلقيح هنگامي انجام مي‌گيرد كه شوهر داراي قابليت باروري طبيعي بوده ولي به دلايلي همچون چاقي مفرط و يا نقص آلت مردانه قادر به وارد نمودن مايع مني در گردن رحم نباشد. نوع ديگر تلقيح مصنوعي كه هترولوگ خوانده مي‌شود، در هنگامي انجام مي‌گيرد كه مرد به طوركلي نابارور بوده و ناباروري وي غيرقابل درمان است كه دراين صورت اسپرم فرد ديگري به جز شوهر در رحم زن قرار داده مي‌شود. در پژوهش حاضر با بهرهگيري از روش توصيفي-تحليلي به بررسي حقوقي اهداي تخمك و جنين به زوجين نابارور مي‌پزدازيم.