بررسي ارتباط سيستم برنامه ريزي منابع سازمان و نحوه كاركرد زنجيره تامين در شهرداري استان اصفهان

Investigating the planning resources of the organization s communication system and how supply works in the municipality of Isfahan province

امروزه سازمان هاي تجاري با محيطي پيچيده تر و رقابتي تر از گذشته روبرو هستند. موفقيت تجاري يك سازمان تنها به تجزيه و تحليل وضعيت دروني آن سازمان محدود نشده و تا اندازه اي زنجيره تأمين و توزيع آن را نيز شامل مي شود. مديريت يكپارچه زنجيره تامين يك فرآيند پيچيده است، زيرا سازمان ها و شركاي سازماني بسياري با منافع متفاوت در عمليات زنجيره تأمين درگير مي-باشند. در زنجيره تامين، مديران و رؤساي هر سازمان به منظور پاسخگويي به نيازهاي مشتريان و افزايش حداكثري سودآوري، نيازمند همكاري متقابل با شركاي تجاريشان هستند.برنامه ريزي منابع سازمان همواره يك مولفه جدايي ناپذير از مديريت زنجيره-تامين فرض شده است. هدف اين تحقيق شناسايي و آماده سازي مديران براي داشتن بينشي صحيح از تاثير 5 ماژول برنامه ريزي منابع سازمان (يكپارچگي، برنامه ريزي توليد، كنترل، مديريت مواد و مديريت جريان كار) بر نحوه كاركرد زنجيره تامين مي باشد تا با توجه به نتايج آن به بهبود آن همت گمارند. روش تحقيق حاضر بر پايه هدف و ماهيت توصيفي- پيمايشي استوار بوده و ابزار اصلي آن پرسشنامه است. اين پرسشنامه به صورت تصادفي ميان كاربران بخش برنامه ريزي منابع سازمان در بين 5 شهرداري استان اصفهان توزيع گرديده است. در تجزيه و تحليل پرسشنامه از مباحث استنباطي و توصيف آماري مورد استفاده قرار گرفته است. آماره-هاي توصيفي شامل جداول فراواني بوده، در سطح استنباطي از معادله رگرسيون براي بررسي تأثير آن و از روش آزمون ميانگين تك متغيره براي تعيين جايگاه اين ماژول ها در سازمان استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان مي دهد كه ماژول هاي يكپارچگي، برنامه ريزي توليد، مديريت مواد، كنترل و مديريت جريان كار تاثيري بر نحوه كاركرد زنجيره تامين نداشته و به تبع آن سيستم برنامه ريزي منابع سازمان بر نحوه كاركرد زنجيره تامين تاثير نخواهد بود.