بي‌تفاوتي اجتماعي وانواع سرمايه در ميان جوانان شهر سنندج

نوشتار حاضر با نگاهي جامعه‌شناختي به معضلي اجتماعي، در پي مطالعه ارتباط وجود انواع سه‌گانه سرمايه در نزد جوانان (اقتصادي، فرهنگي و اجتماعي) با بي‌تفاوتي اجتماعي است. روش پژوهش حاضر توصيفي غيرآزمايشگاهي از نوع همبستگي و با استفاده از تكنيك پيمايش بوده است. جامعه آماري پژوهش را جوانان 29-18 سال سنندجي در سال 1401 تشكيل داده‌اند. حجم نمونه 374 بوده‌ است كه بر اساس روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. نتايج آزمون فرضيات بيانگر اين است كه بين وجود انواع سرمايه و ميزان بي‌تفاوتي اجتماعي جوانان رابطه معني‌دار و معكوس وجود دارد. به اين معنا كه هر چه بر سرمايه‌هاي سه‌گانه جوانان افزوده شده است، از ميزان بي‌تفاوتي آن‌ها كاسته شده است. شديدترين رابطه در اين ميان مربوط به وجود سرمايه اجتماعي بوده است (564/0). همچنين، نتيجه تحليل رگرسيوني بيانگر اين است كه متغيرهاي مختلف سرمايه اجتماعي حدود 38 درصد از واريانس بي‌تفاوتي اجتماعي جوانان مورد مطالعه را تبيين مي‌كنند.