مدل معادلات ساختاري نقش حمايت اجتماعي و اعتماد اجتماعي در رابطه بين مشاركت اجتماعي و سلامت روان در دانش آموزان با نيازهاي ويژه

پژوهش حاضر با هدف مدلسازي نقش حمايت اجتماعي و اعتماد اجتماعي در رابطه بين مشاركت اجتماعي و سلامت روان در دانش آموزان با نيازهاي ويژه انجام شد. روش پژوهش حاضر همبستگي و جامعه آماري، كليه دانش آموزان با نيازهاي ويژه شهر كرمانشاه مي باشد. روش نمونه گيري به صورت در دسترس مي باشد و از بين دانش آموزان با نيازهاي ويژه (نيازهاي جسمي و حركتي) 100 نفر به عنوان اعضاي نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش، پرسشنامه هاي حمايت اجتماعي فيليپس (1986)، مقياس اعتماد اجتماعي صفاري نيا (1389)، مشاركت اجتماعي كوهن و رسمن (1972)، سلامت روان گلدنبرگ (GHQ) (1972) بود. براي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار IBM AMOS 24 استفاده شد. نتايج پس از برازش مدل ارائه گرديد. نتايج نشان داد كه مشاركت اجتماعي به طور مستقيم بر سلامت روان دانش آموزان تأثير دارد. همچنين، نتايج نشان داد كه مشاركت اجتماعي به صورت غير مستقيم از طريق حمايت اجتماعي و اعتماد اجتماعي بر سلامت روان دانش آموزان تأثير دارد. بنابراين نتايج مي توان گفت همه ي افرادي كه با دانش آموزان با نيازهاي ويژه سر و كار دارند، براي يادگيري مهارت هاي خاص در اين افراد و استفاده ثابت و مداوم از آنها به آموزش و حمايت دقيق و كافي نياز دارند.