رابطه شفقت به خود با سبك هاي دلبستگي در افراد داراي افكار خودكشي و عادي

يكي از اولين معيارهاي خطر خودكشي داشتن افكار خودكشي است كه ممكن است در نتيجه آن فرد اقدام به خودكشي بكند.از اين رو پژوهش حاضر با هدف مقايسه شفقت به خود با سبك هاي دلبستگي در افراد داراي افكار خودكشي و افراد عادي صورت گرفته است. اين پژوهش توصيفي و از نوع مقطعي مقايسه ا. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه دانشجويان مقطع كارشناسي و كارشناسي ارشد شهر تهران كه در سال تحصيلي ۱۴۰۰ـ۱۴۰۱ مشغول تحصيل هستند بود.نمونه گيري اين پژوهش به صورت خوشه اي چند مرحله اي بود و پس از تقسيم تهران به پنج منطقه جـــغرافـــيايـــي (شـــمال، جـــنوب، شــرق، غــرب و مــركــز) كه خــوشــه مـرحـله اول نـمونـه گـيري بود دو منطقه به صـورت كـامـلاً تـصادفـي انـتخاب شدند و سپس از ليست دانشگاه هاي آن مناطق دو دانشگاه شهيد بهشتي واقع در شمال تهران و دانشگاه علم و فرهنگ در غرب تهران انتخاب و پرسشنامه هاي انلاين در ميان دانشجويان در بازه سني ١٨ تا ٣٠ سال به صورت آنلاين اجرا شد كه ٦٠.٨٪ اين جمعيت بانوان و ٣٩.٢ ٪ آقايان بودند. نمونه اين پژوهش شامل ۳۴۲ نفر و در دو گروه ۱۷۱ نفر افراد داراي افكار خودكشي و ۱۷۱ نفر افراد عادي بود. جهت جمع آوري اطلاعات از سه پرسشنامه افكار خودكشي بك(۱۹۷۹) ، پرسشنامه شفقت به خود نف(۲۰۰۳) و پرسشنامه سبك هاي دلبستگي كولينز و ريد(۱۹۹۰) استفاده شد. پس از آن اطلاعات پرسشنامه ها با استفاده از نرم افزار spss ۲۴ مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد كه بين شفقت به خود با سبك هاي دلبستگي در افراد داراي افكار خودكشي و افراد عادي تفاوت وجود دارد و شفقت به خود بيشتر با سبك دلبستگي ايمن در افراد عادي بيشتر از افراد داراي افكار خودكشي است. همچنين شفقت به خود كمتر با سبك دلبستگي ناايمن اجتنابي و سبك دلبستگي ناايمن دوسوگرا در افراد داراي افكار خودكشي بيشتر از افراد عادي است.