مقايسه اثر بخشي دو مدل آموزشي مهارت تنظيم هيجان گراس و لينهان بر افكار خودكشي در نوجوانان داراي نشانگان باليني شخصيت مرزي

هدف پژوهش حاضر مقايسه اثر بخشي دو مدل آموزشي مهارت تنظيم هيجان گراس و لينهان بر افكار خودكشي در نوجوانان داراي نشانگان باليني شخصيت مرزي بود. روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري كليه نوجواناني مراجعه كننده به مراكز مربوط به اورژانس‌هاي خودكشي در گرگان در سال 1400 بودند كه با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس ۴۵ نفر انتخاب و به صورت تصادفي در سه گروه آزمايشي ۱ (تنظيم هيجان گراس)، گروه آزمايشي ۲ (تنظيم هيجان لينهان) و گروه گواه (هر گروه ۱۵ نفر) جايگزين شدند. در شرايط يكسان و هم‌زمان، پيش‌آزمون با پرسشنامه افكار خودكشي بك از هر سه گروه به عمل آمد. گروه‌هاي آزمايشي تحت آموزش مهارت تنظيم هيجان گراس و تنظيم هيجان مدل لينهان (۸ جلسه 90 دقيقه‌اي) قرار گرفتند؛ اما گروه گواه هيچگونه درماني دريافت نكردند. سپس پس‌آزمون از هر سه گروه به عمل آمد. يافته‌ها با نرم‌افزارSPSS نسخه ۲۲ در دو بخش آمار توصيفي و استنباطي تجزيه‌ و تحليل شد. نتايج نشان داد كه هر دو مدل آموزش تنظيم هيجان گراس و لينهان در كاهش افكار خودكشي مؤثر بوده‌اند (05/0 P). مقايسه ميزان اثربخشي در اين دو مدل نشان داد كه آموزش مهارت تنظيم هيجان لينهان بر افكار خودكشي تاثير بيشتري دارد. براساس نتايج به دست آمده مي‌توان گفت، تنظيم هيجان بر اساس مدل لينهان بر كاهش افكار خودكشي نوجوانان با اختلال شخصيت مرزي اثربخشي بيشتري داشته لذا از اين مدل، در كنار درمان پزشكي اين بيماران مي‌توان استفاده كرد.