بررسي تعامل و تمايز ميان شناخت اجتماعي و عاطفه اجتماعي: نظريه ذهن و همدلي

همدلي و نظريه ذهن موضوعاتي محوري در روانشناسي اجتماعي هستند. نظريه ذهن كه مولفه مهم شناخت اجتماعي است، ادراك و شناخت نسبت به احساسات، باورها و نيات ديگران را در بر مي گيرد، در حالي كه همدلي به عنوان مولفه مهم عاطفه اجتماعي به درك حالات ذهني ديگران و نيز مشاركت در آن و ابراز واكنش هاي همدلانه در راستاي اين حالات اطلاق مي شود. همپوشاني بين اين دو مفهوم در محدوده درك و شناخت نسبت به حالات ذهني ديگران است و حد فاصل و تمايز بين آن دو نيز از اين محدوده به بعد آغاز مي شود. همدلي بعد از شناخت و درك اجتماعي مراحل ديگري را نيز در بر مي گيرد. توانايي نظريه ذهن مي تواند زمينه اي براي ابراز همدلي باشد، يا برعكس مي تواند دستاويزي براي پيش بيني و دستكاري رفتار ديگران و سواستفاده يا بهره كشي از آنان شود. بنابراين رفتارهاي اجتماعي و سازگارانه مورد تاييد جامعه در نتيجه رابطه متقابل و پوياي اين دو مفهوم با يكديگر بروز مي كند.