بررسي آسيب‌هاي رواني و شخصيتي حاشينه‌نشينان شهر تهران

بررسي عوارض روانشناختي و آسيب‌هاي روانشناختي حاصل از حاشيه‌نشيني در گسترش دانش كاربردي در جهت خدمات لازم براي ارائه به حاشيه نشينان از اهميت فزاينده‌اي برخوردار است هدف: هدف پژوهش حاضر بررسي آسيب‌هاي رواني و آسيب‌هاي شخصيتي حاشيه نشينان شهر تهران بود. روش: پژوهش حاضر توصيفي از نوع زمينه‌يابي مي‌باشد؛ جامعه پژوهش حاضر را تمامي حاشيه‌نشينان شهر تهران تشكيل مي‌دهند كه از بين آنها 260 نفر بااستفاده از روش نمونه‌گيري دردسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش حاضر نسخه دوم بازسازي شده پرسشنامه شخصيتي چندوجهي مينه سوتا (MMPI-2RF) بود. يافته‌ها: تحليل داده‌هاي بدست آمده از اجراي پرسشنامه مذكور برروي نمونه‌ها نشان داد، مقياس‌هاي عوارض جسماني، ضعف روحيه، هيجانات مثبت پايين، بدبيني و هيجانات منفي مختل‌كننده درخصوص آسيب‌هاي رواني و مقياس‌هاي پرخاشگري، روان‌نژندي و درون‌گرايي در خصوص آسيب‌هاي شخصيتي داراي برافراشتگي شديد بودند. نتيجه‌گيري: حاشينه‌نشيني همواره توامان با مسائلي همچون فقر، عدم‌آگاهي، بيكاري، اعتياد و ديگر معظلات اجتماعي همراه بوده و باعث بروز مشكلاتي همچون آسيب‌هاي رواني و شخصيتي در افراد حاشينه‌نشين شده است، لذا بررسي همه‌جانبه مقوله حاشيه‌نشيني و توجه به مسائل روانشناختي در جهت ارائه مداخلات آموزشي و درماني بسيار مهم بوده و همچنان كه نتايج پژوهش حاضر نشان‌داد، ضروري است تا اقداماتي در جهت مداخلات روانشناختي افراد حاشيه‌نشين صورت گيرد تا بتوان از بروز ديگر معظلات مرتبط با اين آسيب‌ها جلوگيري كرد.