بررسي ويژگي هاي روانسنجي فرم كوتاه مقياس بي نزاكتي در محيط كار

پژوهش حاضر با هدف بررسي ويژگي هاي روانسنجي مقياس كوتاه شده بي نزاكتي در محيط كار متيوس و ريتر (2016) در كاركنان ايراني انجام شد. شركت گنندگان شامل 230 نفر از كاركنان شركت نفت گاز مسجد سليمان كه با روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. شركت كنندگان در اين پژوهش به مقياس هاي بي نزاكتي در محيط كار، سايش اجتماعي، رضايت شغلي، قصد ترك شغل و پرسشنامه سلامت عمومي پاسخ دادند. به منظور تحليل داده ها از روش تحليل عاملي اكتشافي به منظور برسي ساختار عاملي مقياس بي نزاكتي در محيط كار استفاده شد. همچنين به منظور بررسي روايي اين مقياس، ميزان همبستگي بين نمره مقياس نزاكتي در محيط كار در پژوهش حاضر با نمرات مقياس هاي سايش اجتماعي، رضايت شغلي، قصد ترك شغل و سلامت عمومي محاسبه شد. همچنين به منظور برسي پايايي اين مقياس از روش هاي ضريب آلفاي كرونباخ و باز آزمايي استفاده شد. يافته هاي پژوهش نشان داد كه مقياس بي نزاكتي در محيط كار متيوز و ريتر داراي ساختار تك عاملي مي باشد. با توجه به همبستگي بالاي مقياس بي نزاكتي متيوز و ريتر در محيط كار با مقياس هاي سايش اجتماعي، رضايت شغلي، قصد ترك شغل و پرسشنامه سلامت عمومي روايي اين مقياس تاييد مي شود. همچنين با توجه به ضريب آلفاي اين مقياس در اين پژوهش كه 87/0 و بالاي 70/0 مي باشد و بين نتايج حاصل از سنجش مقياس بي نزاكتي در محيط كار و بازآزمايي آن هبستگي بالايي وجود دارد، پايايي اين مقياس نيز تاييد مي شود.