آينده اضطراب اجتماعي: تاثير تكنولوژي و هوش مصنوعي يادگيري ماشيني بر اختلال اضطراب اجتماعي

اين پژوهش به منظور آينده اختلال اضطراب اجتماعي با توجه به پيشرفت روز افزون هوش مصنوعي و نيز حوزه هاي مختلف تكنولوژي از جمله نرم افزار هاي پيشرفته ارتباطي كه با بهره گيري از حواس پنج گانه انسان از جمله لامسه ، بويايي كه قبل از ان نبوده و در حال حاضر در حال آزمايش مي باشد مي پردازم. پژوهش حال حاضر انساني را متصور مي شود كه روز به روز با پيشرفت ابزار ارتباطي به جاي نزديك شدن به اجتماع ، جزيره تنهايي خود را گسترش مي دهد. افرادي كه به اختلال اضطراب اجتماعي مبتلا هستند شايد ازين اتفاق راضي باشند اما با پيشرفت اين نوع از هوش مصنوعي مي تواند دو حالت را در شخص به وجود بي آورد . يك اينكه شخص جامعه هراس با ورود به جامعه شوك بسيار قوي تري را نسبت به قبل تجربه خواهد كرد و حالت دوم اينكه شخص به استفاده ازين ابزار نيز نپردازد زيرا در اين فضا نيز ساختار به نحو اجتماع خواهد بود حال آنكه اجتماعي به پهنا و گستردگي بسيار بيشتر و همچنين فضايي هراس انگيز تر. روش كار در اين پژوهش آينده پژوهي است كه با توجه به داده ها و روند فوق سريع تكنولوژي بررسي خواهد شد و به اين بحث خواهيم پرداخت كه اختلال اضطراب اجتماعي با توجه به آمار بالايي كه نسبت به ساير اختلالات اضطرابي دارد و نيز در فضاي جديد تكنولوژي نيز حضور خواهد داشت پس بايد به نحوي در اين فضاي به وجود آمده جديد هوش مصنوعي درمان شود و به نوعي مكاني از دريچه ي تكنولوژي به آن اختصاص داده شود زيرا نياز ضروري افراد دچار اين اختلال خواهد بود و همچنين به بررسي اينكه توان استفاده از يادگيري ماشيني در اين زمينه چقدر مي تواند مفيد واقع شود پرداخته خواهد شد.