پيش بيني سازش يافتگي بر اساس حمايت اجتماعي ادراك شده

حمايت اجتماعي ادراك شده، يك عامل تعديل كننده و تأثيرگذار بر سازگاري و مقابله با شرايط پر تنش زندگي است و به عنوان يكي از عوامل پيش‌بيني‌كننده سازش يافتگي، مي‌تواند در بهبود كيفيت زندگي انسان مهم و مؤثر واقع شود. بنابراين پژوهش حاضر با هدف پيش بيني سازش يافتگي بر اساس حمايت اجتماعي ادراك شده، انجام شد. طرح پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعه آماري شامل كليه دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد الكترونيكي تهران در سال 1400-1399 بودند كه حجم نمونه اي به تعداد 126 نفر با روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. به منظور جمع آوري داده ها از پرسشنامه هاي 37 عبارتي سازش يافتگي ليهي(2002) و 12 ماده اي حمايت اجتماعي ادراك شده زيمت و همكاران (1988) با سه زير مؤلفه خانوادگي، دوستان و افراد مهم (اجتماعي) استفاده شد. تحليل داده ها با استفاده از روش آماري معادلات ساختاري-تحليل مسير انجام و نتايج نشان داد؛ حمايت اجتماعي ادراك شده به طور معناداري سازش يافتگي را پيش بيني مي كند. همچنين ضريب مسير اصلي بين خرده مقياس حمايت اجتماعي و حمايت دوستان با سازش يافتگي معنادار نبود، اما رابطه خرده مقياس حمايت خانوادگي با سازش يافتگي معنادار شد.