مدل پيش بيني رفتار جامعه پسندي بر اساس ويژگي‌هاي شخصيتي، همدلي عاطفي و خودكنترلي دانشجويان دانشگاه پيام نور

رفتارهاي جامعه پسند در تحول اجتماعي، اخلاقي، هيجاني و ديگر پيامدهاي تحولي نقش بسزايي دارند. پژوهش حاضر با هدف مدل پيش‌بيني رفتار جامعه‌پسندي بر اساس ويژگي‌هاي شخصيتي، همدلي عاطفي و خودكنترلي دانشجويان دانشگاه پيام نور استان اصفهان انجام گرفت. پژوهش حاضر از نظر نوع توصيفي- همبستگي به روش معادلات ساختاري بود. جامعه آماري شامل كليه دانشجويان دانشگاه پيام نور استان اصفهان است كه با استفاده از روش نمونه‌گيري داوطلبانه 220 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها چهار پرسشنامه رفتارهاي جامعه‌پسند (كارلو و راندال ۲۰۰۲)، پرسشنامه همدلي عاطفي بارون - كوهن (۲۰۰۳)، پرسشنامه پنج عاملي ويژگي‌هاي شخصيتي نئو و پرسشنامه خود كنترلي تانگني و همكاران (۲۰۰۴) بود كه روايي و پايايي آنها تأييد شد. سپس به منظور تقليل گرايي متغيرهاي مستقل، از تحليل معادلات ساختاري (SAM)استفاده گرديد. تجزيه و تحليل داده‌هاي پژوهش با استفاده از روش‌هاي آمار توصيفي و استنباطي و به كمك دو نرم افزار SPSS24 و PlS انجام شد. نتايج حاصل از تجزيه و تحليل داده‌ها نشان داد كه شاخص‌هاي برازش مدل پژوهش مورد قبول بودند. تأثير همدلي عاطفي و خودكنترلي بر رفتار جامعه‌پسند، مثبت و همچنين ويژگي شخصيتي روان‌رنجوري تأثير معكوس داشت. ويژگي‌هاي شخصيتي، خود كنترلي و مؤلفه‌هاي همدلي عاطفي بر رفتارجامعه‌پسندي تأثير داشت.