پيش بيني تعهد زناشويي بر اساس مهارت هاي حل مسئله و ويژگي هاي شخصيتي

هدف اين پژوهش پيش بيني تعهد زناشويي بر اساس مهارت هاي حل مسئله، ويژگي هاي شخصيتي بود. روش تحقيق اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل تمامي زنان متأهل خانه دار شهر تهران در سال 1402 بودند. نمونه آماري از زنان متأهل خانه دار مراجعه كننده به فرهنگ سراهاي تهران بود كه به روش نمونه گيري در دسترس تعداد 150 نفر انتخاب شدند. ابزار جمع آوري داده هاي پژوهش شامل: پرسش نامه تعهد زناشويي، آدامز و جونز (1997)؛ پرسش نامه مهارت هاي حل مسئله، هپنر و پترسون (1982) و پرسش نامه پنج عاملي شخصيت و كاستا و مك كري (1992) بود. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندمتغيري و نرم افزار spss استفاده شد. نتايج پژوهش حاكي از آن است مهارت هاي حل مسئله و ويژگي هاي شخصيتي قابليت پيش‌بيني تعهد زناشويي در زنان متأهل خانه دار را دارد