نقش انعطاف پذيري شناختي در پيش بيني تاب آوري معلمان مناطق حاشيه نشين

هدف اين تحقيق، بررسي نقش انعطاف پذيري شناختي در پيش بيني تاب آوري معلمان مناطق حاشيه نشين است. جامعه آماري اين تحقيق، تمام معلمان 15 مدرسه حاشيه شهر سيرجان بوده است. در مراجعه حضوري به اين مدارس، پرسشنامه هاي انعطاف پذيري شناختي و تاب آوري به 118 معلم اين مدارس داده شد و پس از جمع آوري پرسشنامه ها، مقدار خرده مقياس هاي هر پرسشنامه بدست آمد. براي تجزيه و تحليل اطلاعات از روش هاي ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه در محيط نرم افزار SPSS استفاده گرديد. مشابه ساير تحقيقات فرض نرمال بودن توزيع داده ها، فرض همساني واريانس ها و فرض عدم وجود همبستگي بررسي شد. سپس با استفاده از متغيرهاي انعطاف پذيري شناختي، رابطه رگرسيوني براي پيش بيني نمره كل تاب آوري برآورد شد. نتايج نشان داد كه انعطاف پذيري شناختي و خرده مقياس هاي آن، با تاب آوري همبستگي مثبت معناداري دارند. اين نتايج، بيانگر اين است كه هر چه انعطاف پذيري فرد بيشتر باشد و بتواند موقعيت هاي سخت را به عنوان موقعيت قابل كنترل در نظر بگيرد و در موقعيت هاي سخت به راه حل هاي جايگزين فكر كند، ظرفيت او در مقابله، سازگاري و بهبودي از استرس و دشواري هاي زندگي بالاتر است.