نقش ميانجي گري حمايت اجتماعي ادراك شده در رابطه بين اجتناب تجربه اي و نشخوار فكري در زنان باردار مبتلا به افسردگي

هدف اين پژوهش تعيين نقش ميانجي گري حمايت اجتماعي ادراك شده در رابطه بين اجتناب تجربه اي و نشخوار فكري در زنان باردار مبتلا به افسردگي است. روش اجراي اين پژوهش توصيفي و طرح پژوهش همبستگي با تكيه بر مدل‌يابي است. به منظور انجام اين پژوهش 250 زن باردار افسرده در مقياس سني 35-25 سال به شيوه نمونه گيري در دسترس با روش هدفمند (با در نظر گرفتن ويژگي هاي نمونه) در سال 1399-1398 انتخاب و مورد آزمون قرار گرفتند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه هاي افسردگي بك، حمايت اجتماعي ادراك شده، پاسخ‌هاي نشخواري و پذيرش و عمل هستند. داده هاي 250 آزمودني با استفاده از روش مدل يابي معادلات ساختاري تحليل شد. نتايج نشان داد مدل ساختاري پژوهش با داده هاي گردآوري شده برازش دارد و حمايت اجتماعي ادراك شده رابطه بين اجتناب تجربه اي و نشخوار فكري را ميانجي گري مي كند. حمايت اجتماعي ادراك شده در زنان باردار افسرده نه تنها اجتناب تجربه اي اين افراد بلكه نشخوار فكري آنها را تحت تاثير قرار مي دهد. از اين رو با ارزيابي ميزان حمايت اجتماعي ادراك شده و تلاش در جهت بهبود آن در زنان باردار افسرده مي توان بروز پاسخ هاي نشخواري و اجتناب تجربه اي را كاهش داد.