شناخت مخاطرات محيطي پهنه لوت در راستاي برنامه ريزي گردشگري

درك نحوه مديريت ريسك در گردشگري براي تورگردانان حياتي است. يك بحران اغلب زماني رخ مي دهد كه كمترين انتظار از آن وجود داشته باشد. توسعه گردشگري بايد از يك فرآيند روشن پيروي كند تا اطمينان حاصل شود كه همه ذينفعان گردشگري از ان استفاده نمايند. مخاطرات در دو رويكرد مي تواند به عنوان يكي از عوامل اثر گذار بر برنامه ريزي گردشگري در مقاصد گردشگري بررسي شود. نخست اثر مخاطرات محيطي موجود در مقصد كه بر برنامه ريزي و توسعه گردسگري اثر گذار است و در گام دوم، مخاطراتي استكه گردشگران در مقصد ايجاد مي كنند. اثرات منفي گردشگري زماني رخ مي دهد كه سطح استفاده از بازديدكنندگان بيشتر از توانايي محيط براي مقابله با اين استفاده در محدوده قابل قبول تغيير باشد. گردشگري متعارف كنترل نشده، بسياري از مناطق طبيعي در سراسر جهان را تهديد مي كند. بيابان لوت از عرصه هاي گردشگري است كه مخاطرات مختلفي را داراست و اين پژوهش با روش توصيفي- تحليلي اين مخاطرات را با مدل هاي تصميم گيري رتبه بندي نموده و مهمترين مخاطرات را شناسايي مي كند. نتايج اين پژوهش نشان داد كه سيلاب، حركت شن هاي روان مخاطرات طبيعي مهم و تخريب زيستگاهها، فرسايش خاك از مخاطراتي است كه ردپاي گردشگران ايجاد مي كند. براي حفظ هماهنگي و تعادل بين صنعت گردشگري و طبيعت و دفاع در برابر بلايا، بهترين راهبردها را مي توان بر اساس گردشگري پايدار و برنامه ريزي مقصد يافت.