تاثير يك دوره تمرين با اغتشاش وبدون اغتشاش برحس عمقي، دامنه حركتي وتعادل دايناميك افراد با سندروم پرونيشن مچ پا

اين پژوهش باعنوان تاثير يك دوره تمرين با وبدون اغتشاش برحس عمقي، دامنه حركتي وتعادل دايناميك افراد باسندروم پرونيشن مچ پا برروي ۳۰ نفراز كودكان غيرورزشكار ۴ تا ۶ سال كه داراي سندروم پرونيشن مچ پا بودند واز نظر قواي جسمي وذهني درسلامت كامل بسر ميبردند ، در دو گروه آزمودني با اغتشاش وبدون اغتشاش به صورت پيش آزمون وپس آزمون مورد پژوهش قرار گرفتند؛ مشخص گرديددرگروه بدون اغتشاش تمرينهاي ويژه حس عمقي، دامنه حركتي وتعادل دايناميك تاثير مثبت داشته ودرگروه با اغتشاش تفاوت معناداري وجود نداشته است. دراين پژوهش از گونيا متر براي سنجش وضعيت دامنه حركتي ونيز حس عمقي استفاده شد.ووصعيت كنترل تعادل دايناميك نمونه ها از تست Y استفاده شد. همچنين دراين پژوهش از دستگاه اسكن كف پا همراه با عكس گرفتن از چرخش مچ پا وتعيين ميزان فشار پابرزمين ونيز از،ترازو بادقت ۰/۱ متر استفاده شد. از دستگاه بادي كامپوزيشن جهت BMI نمونه ها استفاده شد. و ديگر ابزارمورد استفاده در اين پژوهش بوسوبال، آجر يوگا، توپ پيلاتس، كونز، كش ميني لوپ، چوب باشگاهي وچشم‌بند ميباشد. دراين پژوهش از امارتوصيفي براي محاسبه ميانگين وانحراف استاندارد قد، وزن وسن استفاده شد. به كمك آزمون شاپييروويك نرمال بودن توزيع داده ها بررسي شد. همچنين از آزمون تي همبسته وتي مستقل براي مقايسه دوگروه تجربي وكنترل و نيز از نرم افزار spss ورژن ۲۵ با سطح معنا داري ۰/۰۵ جهت محاسبات آماري استفاده شده است. يافته هاي تحقيق نشان داد كه يك دوره تمرين بدون اغتشاش بر تعادل دايناميك افراد با سندروم پرونيشن مچ پا تاثير معني داري دارد (05/0 P). نتايجي كه از اين پژوهش بدست آمد نشان داد در گروهي كه تمرينات تعادلي و قدرتي بدون اغتشاش عدم تمركز انجام شده بود داراي تاثيرات مثبت بر مولفه هاي تعادل دايناميك، دامنه حركتي و حس عمقي افراد با سندرم پرونيشن مچ پا داشت. اما هنگاميكه اين تمرينات با اغتشاش كه باعث عدم تمركز آزمودني ها هنگام اجراي پروتكل هاي تمريني مي شد باعث تاثير منفي بر عملكرد اجرايي افراد شد و تاثير تمرينات را با اختلال مواجه كرد لذا تمريناتي كه در اين پژوهش انجام شد در طول يك دوره اجرايي با تمركز بر اندام تحتاني و مفاصل مچ پا باعث بهبود روند تعادل دايناميكي، دامنه حركتي و حس عمقي پس از پايان پروتكل هاي تمريني شد و نشان دهنده تاثير مثبت اين روش تمريني بر مولفه هاي مذكور بود.