ورزش و فعاليت بدني در فصل زمستان: توصيه‏هايي از طب ايراني به منظور حفظ سلامتي

داشتن فعاليت بدني مناسب و ورزش، از مهمترين معيارهاي سبك زندگي بر اساس مباني طب ايراني است. دستورالعمل هاي خاص اجراي فعاليت هاي ورزشي با توجه به ويژگيهاي ورزش و نيز شرايط فردي و محيطي، از عواملي هستند كه باعث بهره مندي بيشتر از فوايد ورزش مي شوند. توجه به شرايط اقليمي براي انجام ورزشي كه به منظورر حفظ سلامتي انجام مي‏شود، بسيار حائز اهميت است. امروزه ورزش هاي زمستاني كه اكثراً جنبه تفريحي دارند و براي معدودي از افراد در دسترسند، مطرح هستند. نگاه طب ايراني به مقوله ورزش در فصل زمستان متفاوت است. چرا كه ورزش از اصول ضروري حفظ سلامتي است و در فصل زمستان با توجه به ويژگيهاي فصل، دستورالعملهاي انجام ورزش به گونه ‏اي تغيير ميكند كه در راستاي بهره مندي بيشتر از فوايد ورزش باشد. فصل زمستان با مزاج سرد و تر خود باعث غلبه رطوبت و سردي بر بدن مي‏شود و انسان را مستعد بيماري‏هايي مي‏نمايد. همچنين احتمال بروز برخي از اعراض نفساني مانند افسردگي در فصول سرد سال بيشتر است. ورزش با برانگيختن حرارت غريزي مي‏تواند از غلبه مزاجي فصل زمستان پيشگيري نمايد و نيز با نشاطي كه ايجاد مي‏كند مانع بروز افسردگي مي‏شود. بر اساس مباني طب ايراني، براي حفظ سلامتي، ورزش در فصل زمستان بايستي با شدت بيشتر و يا براي مدت طولاني تر نسبت به ساير فصلها انجام شود؛ قبل از ورزش ماساژ و نرمش براي گرم شدن بدن، انجام شود؛ همزمان بايستي به تغذيه فرد نيز توجه كرد و متناسب با ورزش سنگين، فرد مجاز است كه از غذاهاي غليظ به ميزان بيشتري استفاده نمايد. بهتر است ورزش در فصل زمستان در ميانه ي روز و در محيطي گرم و با استفاده از پوشش مناسب انجام شود