آموزش كارآفريني در برنامه هاي درسي رشته صنايع دستي ايران

آموزش كارآفريني امروزه در پرورش نيروي كار در حوزه اقتصاد خلاق بسيار مورد توجه قرار گرفته و برنامه هاي كارآمديدر دانشگاه هاي هنر كشورهاي مختلف در حال اجرا است. با توجه به پتانسيل هاي اقتصادي رشته صنايع دستي، پرورش افراد كارآفرين در اين حوزه مي تواند حائز اهميت باشد. پرسش اصلي اين مقاله عبارت است از: محتوا و عملكرد برنامه هايدرسي در آموزش عالي صنايع دستي ايران در حوزه كارآفريني چگونه است؟ در اين پژوهش توصيفي تحليلي مبتني برمنابع اسنادي و كتابخانه اي، محتواي برنامه هاي درسي كارشناسي و كارشناسي ارشد اين رشته مورد بررسي قرار گرفته است. يافته ها حاكي از آنست كه عملكرد برنامه كارشناسي اين رشته در آموزش كارآفرين ي كمتر از معيار و در برنامهكارشناسي ارشد، تا حدودي به معيار نزديك است. عدم ارايه اين درس در برنامه كارشناسي و اجباري نبودن ارايه آن دربرنامه كارشناسي ارشد و تاكيد بر محتواي نظري، عدم تنوع در روش هاي تدريس و ارزيابي، كمبود منابع بومي و اساتيدمتخصص، در كنار شايسته محور نبودن آموزش كارآفريني از نواقص برنامه هاي درسي مذكور است كه بايستي در بازنگري آموزش كارآفريني در رشته صنايع دستي مورد توجه قرار گيرد.