بررسي جايگاه هنر و هنرمندان در توسعه فرهنگ و هنر كشور

آنچه اطلاعات و دانسته هاي افراد مختلف را نسبت به يك انديشه، نحله، روش و يا حتي فرهنگِ يك گروه نشان مي دهد، كليت و مجموعه اي است از همه اطلاعاتي كه در اسناد تاريخي، آثار به جاي مانده و يا اقوال گذشتگان يا معاصران نسبت بدان وجود دارد. آثار هنري در هر تمدن بخشي از حافظه ي جمعي بازمانده در طول تاريخ است كه جزييات هويتي آن تمدن را نمايان مي سازد. اين مقاله در پي پاسخگويي به اين سوال است كه جايگاه هنر و هنرمندان در توسعه ي فرهنگ يك جامعه چيست؟ با بررسي هاي انجام شده اين نتيجه ي به دست آمد كه از آنجا كه آفرينندگان آثار هنري در دل يك فرهنگ رشد كرده اند بنابراين آنچه از خود بر جاي گذاردند نيز بي شك برآمده از همان بستر اجتماعي و فرهنگي است. از اين رو رابطه ي فرهنگ و هنر به عنوان نمود بصري ويژگي هاي مستتر در اجتماع همچون چرخه ي بي پايانيست كه دايم در حركت است هر گونه تغييري در يك سو موجب تغييرات ديگر در سويه ي دوم مي گردد. اين امر در قسمت هايي از مفهوم عالم هنر دانتو مي تواند خود را نشان دهد كه پذيرش يك اثر منوط به درك جمعي از مخاطبان آن اثر است. اين پژوهش با استفاده از روش اسنادي - كتابخانه اي و به شيوه ي توصيفي تحليلي انجام پذيرفته است .